Lieve mensen,

Pak maar vast een kopje thee of koffie want het is wederom geen kort verhaaltje geworden dit keer!

Het is niet gelukt om alle foto’s up te loaden, maar dat doen we zo snel mogelijk. Er staan al wel een paar nieuwe mappen op:

http://picasaweb.google.com/109921089439954058825

Inmiddels zijn we alweer een paar weken in Australië en ons laatste verhaaltje was geëindigd in Melbourne. Na Melbourne zijn we naar Sydney gevlogen. We hebben daar 2 volle dagen doorgebracht. Sydney was meer een stad naar ons hart dan Melbourne. Op de 1 of andere manier had Sydney veel meer uitstraling, gezelligheid en gaf het meer het gevoel dat je in een Metropool rondloopt in vergelijking met Melbourne. Die stad was voor ons gevoel gewoon een ‘stad’, niet heel bijzonder en het heeft ons gewoon niet geraakt. Het kan niet altijd meezitten! ;) Ik denk dat als we een week in Melbourne hadden en zo de mooie plekjes beter hadden leren kennen, het een fantastische stad is, helaas hadden wij die tijd niet! Ook hebben we in Sydney een mooi avondje gehad met Evelien en Laura (hotelschool). Heel fijn om weer een ouderwets Hollands avondje te hebben. Het leek net of we weer in de kelder stonden, met te foute grappen en megaveel gezelligheid! Uiteindelijk beland op een te foute popcorn party.

De volgende dag heerlijk door de stad gelopen en in het zonnetje gezeten. Een hele bizarre beleving naar mijn idee (Len) Wanneer je Australië ziet, schets ik me een beeld van het Opera house. Je ziet het zo vaak op tv en in de media en nu sta je er naast en heb je het van alle mogelijke hoeken gezien. (Zie foto’s) Maar doordat we de 1^e dag zo druk aan het lullen waren met de Lau en Eef, drong het me helemaal niet door. Daarom was er een 2^e bezoek nodig! ;)

De stad was in rep en roer omdat de 16 jarige Jessica, die om de wereld heeft gezeild (ja hier mag dat wel!) de dag erna zou aankomen in de harbour van Sydney. De intocht van Sinterklaas hebben we allemaal al wel eens meegemaakt, dus hier zijn we niet heengegaan… ;) Alle gekheid op een stokje, we hadden wel gepland om dit te gaan zien, maar door urenlang gezeik bij het verhuurbedrijf van onze camper (Uitleg verderop in het verhaal) bleef er geen tijd over om haar bootje vol ballonnen de haven van Sydney in te zien varen. Gelukkig was de avond ervoor wel geslaagd. Al vanaf het begin van de reis wil ik (Len) naar een rugbywedstrijd. En laat het nou net zo wezen dat er 1 was in Sydney en nog een belangrijke wedstrijd ook! Het leeft hier iets meer dan in Ned, daarom was er een bezoekersaantal van 32.000… Het station trilde op zijn grondvesten toen het team van Sydney had gewonnen, waarna de toeschouwers het veld op stormde om gemoedelijk en zonder geduw en getrek als makke lammetjes handtekeningetjes gingen vragen bij hun idolen. Een mooi schouwspel. Ik kan het me niet voorstellen dat dit mogelijk is bij bv Ajax – Feyenoord, daar breken ze eerder de boel af! ;)

Na deze 2 dagen hebben we ons nieuwe huis opgehaald; DE CAMPERT. Dit ging niet helemaal soepel.. ik (lys) heb papa en mama nog wakker moeten bellen midden in de nacht omdat we beide niet genoeg geld op onze credit cards hadden staan om borg te staan. Na wat opstartproblemen konden we vertrekken…Wat een fantastisch ding is het (zie foto’s). Alles zit erin; van fatsoenlijke pannen tot theedoeken en kussens. Het bed ligt heerlijk, veel beter dan alle hostel planken en we genieten enorm! Zo relaxt om alles op je eigen tempo te kunnen doen en zoveel vrijheid te hebben.

De eerste dagen rustig gereden naar Byron Bay en onderweg nog gestopt op wat plekjes. Byron Bay is het meest oostelijke puntje van Australië en we hebben daar een aantal nachten doorgebracht. In Byron Bay heb ik (Len) bij een Pawnbreaker (heler) een goedkoop surfplankje op de kop getikt. In dat winkeltje kon je echt ALLES kopen, van een duikuitrusting tot golfclubs en van een bermmaaier tot aan gitaars. Ik had daar zo dag rond kunnen lopen, al was de zaak niet groter dan 20m2. In de hoop op fatsoenlijke golven (een plas regenwater waar een briesje over heen waait, produceert nog meer golfslag dan dat er in Byron beschikbaar was) hebben we lekker van het strandweer genoten en hebben we goed gebruik gemaakt van de door de overheid beschikbaar gestelde openbare barbecues. Welke er zowaar schoon en niet geruïneerd uit zagen, zoals dat waarschijnlijk in Nederland zou zijn als de hangjeugd hun energie erop los heeft gelaten. Prima gratis faciliteiten dus! En gratis is altijd beter…

Toevallig (eigenlijk geloof ik (Lys) niet in toeval, maar toch) kwamen we een meisje waar we veel lol mee hadden gehad op Fiji, Famke, tegen in Byron Bay. Zij reisde op dat moment met een Franse dude a.k.a. ‘Dwangneuroot in controle houden’ en een Duits meisje, de grootste schijnheil die we meegemaakt hebben. Vanaf Byron Bay zijn we met hun gaan reizen tot Hervey Bay. In Byron hebben we wild gekampeerd met z’n allen, stiekem douchen in een hostel en s’ochtends wakker gemaakt worden door een ranger met het vriendelijke verzoek je te verplaatsen.

Na een aantal dagen zijn we verder gegaan naar Surfers Paradise, een prima dorpje met bizar veel hoogbouw. We hebben namelijk allebei nog nooit op een camping gestaan waarbij je wakker wordt en naar 10tallen flatgebouwen kijkt. Waarschijnlijk staan er 100 investeerders klaar om dat stukje grond op te kopen! J Wanneer ik (Len) aan het strand lag kreeg ik hetzelfde gevoel als in Miami. Met alle hoogbouw wat aan de kust gebouwd is. Surfers Paradise was helaas geen Surfers Paradise voor mij, aangezien de golven mij nog steeds in de steek hadden gelaten… Nog wel geprobeerd, maar na een uur was de koek echt op! Na 2 nachten zijn we doorgereden naar Noosa, met een mini stop in Brisbane. Net onder Brisbane zijn we nog naar een Koala park geweest. Lys was zo ondersteboven van de koala’s dat dit kleine beestje officieel de olifant heeft verstoten van de eerste plek op de lijst van lievelingsdier. Na het koala park nog een stop gemaakt in Glass Mountains National Park, waarvan ik denk dat het met helder weer prachtig is.. maar helaas, wij hadden regen. Maarja, we kunnen wel zeggen dat we er geweest zijn! ;) Eenmaal aangekomen in Noosa, een van de hipste plekken in Australië, was het donker en hebben we na veel rondjes rijden (het is makkelijk verdwalen met 120 rotondes) een camping gevonden. Een uurtje later kwam de andere camper (met Famke, Patrice en Lisa) aan… helaas op een auto-ambulance. De camper was overleden. Toen besefte wij ons weer hoe fijn onze lieve camper is, het kost wat.. maar dan heb je ook wat!

Na een paar relaxte dagen in Noosa, het National Park, mooie stranden en diverse BBQ’s in de regen was het weer tijd om verder te gaan naar Hervey Bay. Deze rit zaten we gezellig met een extra persoon, Famke, in onze campert aangezien hun toet-toet was overleden en zij er voor had gekozen om niet meer met de ‘Dwangneuroot’ en ‘Schijnheil’ te reizen. Onderweg nog even een kijkje genomen in Rainbow Beach, super met mooi weer… maar helaas hadden wij wederom regen die dag! Het kan niet altijd meezitten!

Vanuit Hervey Bay zijn we vertrokken met een groep van 24 reizigers naar 1 van onze hoogtepunten van Australië, Fraser Island. Fraser Island staat bekend dat het het grootste zandeiland van de wereld is en waar het strand de snelweg is. Verder tref je er super mooie regenwouden aan en er wonen aborigionals. We werden in gedeeld in 3 groepen van 8 personen, waarbij ik (Len) van 1 groep de hoofdbestuurder was (uiteraard…;)) Daar gingen we met 3 4x4 auto’s in een konvooi de weg op, op naar de veerpont om daarna het eiland onveilig te maken met ronkende motoren en koelboxen vol met alcohol. Wat een fantastische ervaring is het om met 70 km/h over zandstranden te rijden, schaterlachend achter het stuur wanneer de 4x4 weer een sprong maakte, waardoor de passagiers achterin bij elkaar op de schoot lagen en stiekem een klein beetje hun hoofd stootte… De tandjes, mijn dagen konden niet meer stuk! :D

De 3 dagen in zo’n groep voelde wel weer een beetje zoals outdoor op school. Groepsvorming, overleggen, samenwerken, wie is het baasje, wie is de rotte appel, het eten waar iedereen zich mee wilt bemoeien, hoelaat gaan we weg etc… Soms werden we er moe van, vooral van een Finse chick die de groooootste bemoeial ooit was. ‘ Moet het raam niet dicht’, ‘ Je mag hier niet stoppen’, ‘Pas op een hobbel’ oooveraal had ze commentaar op. Maar aan het eind mocht ze dat van mij, aangezien ze elke dag netjes de afwas deed! ;) Nog een leuke noot, nadat op de laatste dag het weer dramatisch was (regen) waren we vroeg bij de veerboot. Ik (Len) kon het niet aanzien dat de 4x4’s stil stonden en dat er een heel eiland achter mij was met natgeregende zandpaden. Dit vroeg dus om een contest… Wie kan de auto het smerigst krijgen! J Serieus de modder zat op het dak van de auto, als je nagaat dat deze ten minste 3 meter hoog waren, kan je raden met welke snelheid wij door de plassen gedenderd zijn… We hadden alle drie gewonnen, aangezien we bij het inleveren van de auto’s te horen kregen dat ze in een ‘unexeptable state’ waren en of we ze even zelf schoon wilde maken, anders konden we 150 dollar betalen.. eenmooi eind van een fantastische 3 dagen!

Gister zijn we vertrokken vanaf town of 1770 naar Airley beach, waar we gaan beginnen aan de Withsunday Islands. Onderweg heb ik kennis mogen maken met de sleeping navigator, Lys. In plaats van de weg te wijzen, wijst ze zichzelf de weg naar dromenland! Gelukkig is de weg hier makkelijk te vinden, aangezien we het strand aan de rechterkant moeten houden (aangezien we naar het noorden gaan). Ook wel bizar is dat je na 9 uur rijden nog steeds in hetzelfde land bent en er weinig veranderd. Als je in Europa 9 uur gaat rijden dan zit je in een ander land, andere taal, andere cultuur en natuur. Hier is het hooguit een paar graden warmer en iets vochtiger. Het voelt daarom ook alsof we een uurtje gereden hebben, terwijl we er toch dik 9 uur op hebben zitten.

Het weer is nogal wisselend, het is hier natuurlijk ook winter, maar hoe noordelijker we gaan, hoe beter het wordt. Zo nu en dan een dag regen is niet relaxt, maar gelukkig wisselt het af met dagen zon.

De regeltjes in Ozzie zijn vreselijk, er bestaan wel 1000 borden met alles wat je NIET mag en een ander bijzonder feitje is toch wel dat er 196 verschillende taxes zijn, waaronder “land-on-the-beach-tax” als je gaat skydiven en op het strand land. Het moet niet gekker worden!Verder zijn we erachter dat de campings, boodschappen en alcohol bizar duur is (45 euro voor 24 flesjes bier), het behoorlijk kan regenen, de golven ver te bekennen zijn en die “no worries” mentaliteit reuze meevalt, we hebben behoorlijk wat botte horken en chagrijnige ozzies ontmoet. Maar dat is niet overal zo… ook zeker een hoop relaxte mensen!

Verder leven we op een strak budget... verder dan pasta, rijst en eieren komen we niet. Zo nu en dan een BBQ met het goedkoopste vlees in de supermarkt en soms verwennen we onszelf met een Mc Donalds of een broodje van Subway. De kilo's vliegen eraf (tot ergernis van mij en tot genoegen van len), maar dat vreten we er wel weer aan! We kopen alles huismerk en hebben bier gekocht wat over de datum is omdat dat goedkoper was haha. Wijn van 2 euro per fles gaat er ook prima in! Toch maakt dit allemaal geen reet uit omdat je zoveel mooie dingen ziet en het reizen alles goed maakt.

Kijk even de foto’s, die zeggen wederom genoeg! Voor de bellers onder jullie; dat kan nog steeds (tot 18 juni), dus neem het er nog even van ;) Daarna vertrekken we naar Bali, waar ik (lys) mijn lieve vriendinnetjes Eve en Lies ga zien! Jippie!

Wij gaan nu rennen naar onze boot, op naar de Whitsunday’s!

Heel veel liefs,

Len & Lys